مفاهیم: جنگ بیولوژیک چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۳۷۳۲۵
به گزارش همشهری آنلاین، جنگ بیولوژیکی که به عنوان جنگ میکروب نیز شناخته می‌شود، استفاده از سموم بیولوژیکی یا عوامل عفونی مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها، حشرات و قارچ‌ها برای کشتن، زخمی کردن یا ناتوانی انسان، حیوانات یا گیاهان به عنوان یک عمل جنگی است.
سلاح‌های بیولوژیکی (که اغلب به آنها "سلاح های زیستی"، "عامل های تهدید کننده زیستی" یا "عوامل بیولوژیکی" می گویند) موجودات زنده یا در حال تکثیر هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جنگ بیولوژیکی تهاجمی بر اساس حقوق بین‌الملل بشردوستانه و چندین معاهدات بین‌المللی ممنوع است. به ویژه، کنوانسیون بین‌المللی منع جنگ‌افزارهای شیمیایی ۱۹۷۲ (BWC) توسعه، تولید، دستیابی، انتقال، انباشت و استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی را ممنوع می‌کند. بنابراین استفاده از عوامل بیولوژیکی در درگیری‌های مسلحانه جنایت جنگی است. در مقابل، تحقیقات بیولوژیکی دفاعی برای اهداف پیشگیرانه، حفاظتی یا سایر اهداف صلح آمیز توسط BWC منع نشده است.
در سال ۱۹۷۲ کشورهای جهان، همایشی در ژنو با عنوان همایش کمیته خلع سلاح با هدف عدم تولید، فرآوری و گسترش سلاح‌های بیولوژیکی برگزار کردند که در نهایت منجر به تشکیل کنوانسیون سلاح‌های بیولوژیک شد. بعضی از کشورهای امضاکننده، از جمله اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی تحقیقات در این زمینه را ادامه دادند. تا سال ۲۰۱۱ تعداد ۱۶۵ کشور در سراسر جهان این کنوانسیون را امضا کردند و تعهد کردند که برنامه‌ای برای استفاده از سلاح‌های بیولوژیک نداشته باشند.
موارد متعددی از استفاده سلاح‌های بیولوژیک در سال‌های اخیر گزارش شده‌است. یکی از این موارد، " باران زرد "در سال ۱۹۷۹ در جنوب شرق آسیا بود که به علت آزاد شدن تصادفی عامل سیاه‌زخم در سوردولوسک روسیه رخ داد. این اتفاق باعث مرگ ۶۵ تا ۱۰۰ نفر شد. مورد بعدی استفاده از عامل ریسین به عنوان وسیله کشنده در لندن در سال ۱۹۸۷ بود.
یکی از مسائل مربوط به جنگ بیولوژیک(خصوصاً) و همین طور به میزان کمتر در جنگ شیمیایی، این واقعیت است که اغلب، مشکل می توان اثر حمله ها را محدود کرد. شاید بدتر از اینها آن باشد که پیشرفت های علمی سنوات اخیر، به رغم آثار مثبت فراوان، این امکان را فراهم کرده است تا دولت ها به عوامل بیولوژیک مهلک تری دست یابند که کنترل کردن آنها نسبت به عوامل سابق خیلی کمتر و به عبارت دیگر غیرقابل کنترل تر است.
از سوی دیگر درباره سلاح های بیولوژیک، باید گفت کنوانسیون ها و پروتکل های مربوط به ممنوعیت کاربرد سلاح های بیولوژیک به گونه ای عبارت پردازی شده است که خود، دلالت بر عرفی بودن چنین ممنوعیتی دارند.
به دلیل عدم کاربرد سلاح های میکروبی و شیمیایی در جنگ دوم جهانی و نیز اختراع سلاح های مخرب تر اتمی و استفاده از آن علیه شهرهای هیروشیما و ناکازاکی در سال، ۱۹۴۵ پس از جنگ، افکار عمومی، بیشتر متوجه این نوع سلاح ها شد؛ هر چند سلاح های بیولوژیک و شیمیایی هم کاملاً فراموش شدند.
در ۲ اوت ۱۹۹۱ گزارش شد که عراق در حال انجام تحقیقاتی در مورد باسیلوس آنتراسیس (عامل سیاه‌زخم)، سم بوتولینوم و کلستریدیوم پرفریجنس (عامل گانگرن گازی) است. بسیاری از این تأسیسات در طی جنگ اول خلیج فارس از بین رفت. در سال ۱۹۹۵ مشخص شد که عراق، تحقیقات بر روی سیاه‌زخم، سم بوتولینوم، کلوستریدیوم پرفرنژنس، آفلاتوکسین‌ها و رایسین را ادامه داده‌است و توانسته‌است از آنها در راکت‌ها، بمب‌های هوایی و تانک‌های اسپری‌کننده استفاده کند. در نهایت عراق صد بمب ۴۰۰ کیلویی را با سم بوتولینوم، ۵۰ بمب را با آنتراکس و ۱۶ بمب را با آفلاتوکسین پر کرده بود. علاوه بر آن ۱۳ موشک الحسین (اسکاد) با سم بوتولینوم، ۱۰ موشک با آنتراکس و ۲ موشک نیز با آفلاتوکسین آماده کرده بود. در کل عراق ۱۹۰۰۰ لیتر از سم تغلیظ شده بوتولینوم، ۸۵۰۰ لیتر آنتراکس تغلیظ شده و ۲۲۰۰ لیتر از آفلاتوکسین دارا بود. با این که این سلاح‌ها آماده بودند ولی در نهایت استفاده‌ای از آنها به عمل نیامد.
طی جنگ جهانی اول، عوامل آلمانی اسب‌ها و گاوها را قبل از حمل آنها به آمریکا و فرانسه به بیماری آلوده می‌کردند. پروتکل ژنو در سال ۱۹۲۵ استفاده از جنگ‌افزار شیمیایی و بیولوژیک را ممنوع اعلام کرد.
در سال ۱۹۳۷ نیروی زمینی امپراتوری ژاپن برنامه منظمی برای تولید جنگ‌افزارهای بیولوژیک شروع کرد که مرکز آن در ۴۰ مایلی جنوب هاربین در منچوری قرار داشت و به واحد ۷۳۱ معروف بود. تحقیقاتی که ژاپنی‌ها انجام می‌دادند بر روی سیاه‌زخم و طاعون بود. در سال ۱۹۴۵ و در ماه‌های آخر جنگ جهانی دوم، ژاپنی‌ها مقدار ۴۰۰ کیلوگرم از میکروب سیاه‌زخم ذخیره کرده بودند که در بمب‌هایی با طراحی ویژه استفاده می‌شد. قرار بود این سلاح‌ها در عملیات شکوفه‌های گیلاس در شب در ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۵ علیه شهروندان آمریکایی در سن دیگو به کار برود که این حمله به علت تسلیم ژاپن در ۱۵ اوت ۱۹۴۵ متوقف شد.
آمریکا در سال ۱۹۴۳ برنامه تحقیقاتی خود را برای استفاده از عوامل بیولوژیک آغاز کرد. این برنامه به‌طور رسمی تا سال ۱۹۶۹ ادامه یافت. در آن سال ریچارد نیکسون رئیس‌جمهور وقت آمریکا به این برنامه پایان داد و مواد تهیه شده در ۱۹۷۱ و ۱۹۷۲ با حضور نمایندگان وزارت‌های مربوط (دفاع و کشاورزی) از بین رفت. در پنجم دسامبر ۲۰۱۱ "هیلاری کلینتون"، وزیر خارجه آمریکا در کنفرانس بازبینی معاهده تسلیحات بیولوژیکی در سوئیس گفت: آمریکا امیدوار است که حساسیت بیشتری در تلاش‌های بین المللی برای کنترل تسلیحات بیولوژیک بوجود آید!! اوباما نیز در ۲۲ سپتامبر همین سال در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اشاره می‌کند که خطرات ناشی از استفاده و بکار بردن سلاح‌های بیولوژیک نیاز به توجه جهانی دارد و می‌گوید: ما باید در امر شناسایی، جلوگیری و جنگ عیله هر نوع خطر بیولوژیک مانند ویروس بیماری آنفولانزا یا یک حمله تروریستی و یا یک بیماری قابل درمان با هم همکاری کنیم!!
کد خبر 742691 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مجله مفاهیم نظامیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سلاح های بیولوژیک عوامل بیولوژیک جنگ بیولوژیک سم بوتولینوم سیاه زخم سلاح ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۳۷۳۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمی‌دهد
رئیس‌جمهور آذربایجان اعلام کرد: اگر جنگ روسیه و اوکراین متوقف شود، هیچ تضمینی برای تکرار نشدن آن وجود ندارد، آذربایجان بیش از ۳۰ میلیون یورو کمک بشردوستانه و مالی به اوکراین ارائه کرده است. حتی اگر از ما بخواهند، به اوکراین هرگز سلاح نمی‌دهیم. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رسانه‌های جمهوری آذربایجان، الهام علی‌اف رئیس جمهوری آذربایجان اعلام کرد که در جریان سفر خود به روسیه با همتای خود ولادیمیر پوتین درباره جنگ با اوکراین گفتگو نکرده است.
الهام علی‌اف در مجمع بین‌المللی «COP29 و چشم‌انداز سبز برای آذربایجان» در دانشگاه ADA در حالی که به سوال پروفسور کلاوس لارس از مرکز ویلسون دانشگاه کارولینای شمالی آمریکا پاسخ داد، درباره جنگ روسیه و اوکراین صحبت کرد.
علی‌اف تاکید کرد که او و پوتین تنها در مورد مسائل دوجانبه و وضعیت قفقاز جنوبی گفتگو کردند.
رئیس‌جمهور آذربایجان گفت: نمی‌داند جنگ روسیه و اوکراین چگونه به پایان می رسد. اگر کسی می‌داند، احتمالاً باید نامزد جایزه صلح نوبل شود. فکر نمی‌کنم کسی بداند در حال حاضر چگونه قرار است این جنگ به پایان برسد. اما من آن را این‌گونه بیان می‌کنم که در یک نقطه پایان می یابد، زیرا جنگ ها دیر یا زود متوقف می‌شوند. من می‌توانم از تجربه خودمان بگویم. وقتی در ماه می 1994 قرارداد آتش‌بس با ارمنستان را امضا کردیم، جنگ عملاً متوقف نشد. بنابراین، ممکن است وضعیت مشابهی بین روسیه و اوکراین ایجاد شود. اگر آنها با پایان دادن به مرحله فعال جنگ موافقت کنند، پایان جنگ را تضمین نمی‌کند. هر از چند گاهی، یعنی در دوران اشغال، تنش بود، با گروه‌های خرابکار، نبرد تک تیراندازی داشتیم، این یا چند اتفاق بسیار خطرناک دیگر رخ داد و خط تماس ما بسیار کوتاه‌تر از خط تماس امروز یا خط نبرد روسیه و اوکراین بود.
علی‌اف تأکید کرد: تصور کنید که یک توافق آتش‌بس امضا شده است. آیا این تضمینی برای آینده صلح خواهد بود؟ جواب منفی است. ما 28 سال صبر کردیم و بعد با استفاده از زور، حاکمیت خود را بازیابی کردیم. ما این کار را کردیم چون حق با ما بود و می‌توانستیم. برای ما مسئله مرگ و زندگی بود. در آن زمان مطمئن نبودیم چه کسی در کنار ارمنستان خواهد جنگید. ممکن بود گزینه‌های مختلفی وجود داشته باشد. هیچ کدام برای ما خوشایند نبود. اما بعد به آن فکر نکردیم، یا باید حیثیت حاکمیت خود را باز می‌گردانیم یا همه باید می‌مردیم. این رویکرد ما بود. ما صبر کردیم، نیرو جمع کردیم، در عرصه بین‌المللی کار کردیم. ما سعی کردیم از طریق مذاکره موضع خود را ثابت کنیم و توضیح دهیم که قربانی آزار و اذیت هستیم، اما نشد. بله، سازمان های بین‌المللی قطعنامه‌ها و تصمیماتی گرفتند، اما اجرا نشدند، سازوکار اجرایی نداشت. بنابراین ما آن را اجرا کردیم. همانطور که گفتم ما صلح را با جنگ آوردیم. این نیز یک گزینه است و ما نشان می‌دهیم که امکان‌پذیر است. بنابراین همانطور که گفتم جواب عملی ندارم. فکر نمی‌کنم کسی بداند چه زمانی جنگ روسیه و اوکراین متوقف می‌شود.
رئیس‌جمهور آذربایجان با بیان اینکه حتی اگر جنگ متوقف شود، هیچ تضمینی برای تکرار نشدن آن وجود ندارد، گفت: آذربایجان چه می‌تواند بکند؟ هیچ چیز. از نظر عملی مطلقاً هیچ چیز. ما بیش از 30 میلیون یورو کمک بشردوستانه و مالی به اوکراین ارائه کردیم. ما در حال انجام کارهای بازسازی در شهر ایرپین هستیم، جایی که جمعیت آذربایجانی زیادی وجود دارد و بسیاری از زیرساخت‌های اجتماعی بازسازی شده است. هیچ چیز بیشتر نمی‌توانیم انجام دهیم. حتی اگر از ما بخواهند، به اوکراین سلاح نمی‌دهیم، می‌توانیم آشکارا بگوییم که این کار را نمی‌کنیم. کمک‌های بشردوستانه بله، اما سلاح هرگز، این پاسخ من است.
علی‌اف گفت: جنگ روسیه و اوکراین برای دو ملتی که از نظر قومیتی و مذهبی بسیار به یکدیگر نزدیک هستند، یک تراژدی بزرگ است. آیا فرصتی برای فرار از جنگ وجود داشت؟ فکر کنم وجود داشت. آیا رهبران اوکراین در سال های گذشته فرصتی برای برقراری روابط عادی با روسیه داشتند؟ من تقریباً مطمئن هستم که وجود داشته است. بله، من فقط در مورد روابط روسیه و آذربایجان صحبت می‌کردم. ما همسایه هستیم. ما مشارکت‌های قوی ایجاد کرده‌ایم. ما به حاکمیت یکدیگر احترام می‌گذاریم. ما در کار یکدیگر دخالت نمی‌کنیم. آیا ممکن است بین روسیه و اوکراین هم همینطور باشد؟ البته ممکن بود. روس‌ها افراد بسیار نزدیک به اوکراین هستند. چرا این اتفاق نیفتاد؟ مقصر کیست؟ من نظری دارم، اما آن را به اشتراک نمی‌گذارم. اما من فکر می‌کنم این فرصت در اوایل دهه 2000 از دست رفت. شانس اوکراین برای ساختن یک کشور قدرتمند از دست رفت. این نظر شخصی من بر اساس تجربه و دانش من است. من همه روسای جمهور اوکراین را می‌شناختم و با آنها کار می کردم به جز رئیس‌جمهور اول این کشور.
رئیس‌جمهور آذربایجان خاطرنشان کرد: من از سال 2003 روی صندلی ریاست جمهوی آذربایجان هستم. چیزی که می‌گویم را می‌دانم، چون تجربه دارم و هیچکس چیزی به من نگفته است. من شاهد لحظات زیادی در روابط روسیه و اوکراین بوده ام: تنش، دوستی، دشمنی، اما هرگز به سطحی که امروز می‌بینیم نرسیده بود. متاسفانه این وضعیت غم‌انگیزی است و هر روز مردم می‌میرند. باید متوقف شود. چه کسی می‌تواند متوقف شود؟ نمی‌دانم.
در این مراسم، الهام علی‌اف همچنین به منافع روسیه در جمهوری آذربایجان و قفقاز اشاره کرد و گفت: روسیه همسایه آذربایجان است و ما در زمینه‌های مختلف همکاری بسیار فعالی با این کشور داریم. در آخرین دیدار با رئیس‌جمهور پوتین، ما به طور گسترده در مورد آن موضوعات، همکاری‌های اقتصادی و به‌ویژه همکاری‌های خود در زمینه حمل‌ونقل گفتگو کردیم. البته بیشتر همکاری‌ها در زمینه بشردوستانه است. بیش از 300 مدرسه روسی در آذربایجان وجود دارد و مردم ترجیح می‌دهند در مدارس روسی تحصیل کنند. به طور خلاصه، ما به عنوان یک کشور منطقه قفقاز مسائل مشترک زیادی داریم. به دلیل اینکه بخش خاصی از قفقاز در داخل مرزهای روسیه است و البته روسیه هرگز این منطقه را ترک نخواهد کرد، زیرا متعلق به این منطقه است و به نظر من همه کشورهای قفقاز جنوبی باید علاقه‌مند به برقراری روابط خوب با روسیه بر اساس احترام متقابل، حاکمیت، تمامیت ارضی و منافع متقابل باشند. من فکر می‌کنم که مثال آذربایجان به خوبی نشان می‌دهد که این امکان‌پذیر است.
"امنیت منطقه" محور اصلی دیدار پوتین و علیافانتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است